Wikipedia

Wyniki wyszukiwania

niedziela, 14 kwietnia 2013

Sary Rynek




Stary Rynek.

Trzeci pod względem wielkości Stary Rynek w Polsce, miejsca ustępuje jedynie swoim odpowiednikom w Krakowie i we Wrocławiu. Centralny plac Poznania w kształcie kwadratu, którego bok mierzy 141m.

Początkowe przeznaczenie tego miejsca związane było z warsztatami tu ulokowanymi i handlem. Funkcja parterowych pomieszczeń była reprezentacyjno – usługowa, a w wyższych kondygnacjach mieściły się mieszkania i rezydencje najbardziej zamożnych mieszkańców.

Całość zachowana w harmonii z zasadami geometrii, rozmieszczenie ulic i budynków nie jest przypadkowe, wszystko opiera się na najprostszej metodzie związanej z prostymi (liniami przebiegu ulic) prostopadłymi i równoległymi. Z każdej strony Rynku wychodzą po dwie ulice, z czego jedna przebiega przez środek, natomiast dwie skrajne z narożników placu.
Historia tego miejsca sięga roku 1253, kiedy to wytyczono poznański Rynek. A na nim znaleźć można nie tylko elementy historyczne, zabytkowe, bądź ewidentnie kojarzące się nam z historią (takie jak waga, sukiennice czy ratusz), ale również cztery fontanny – Prozerpiny, Marsa, Apollina i Neptuna. Zobaczyć możemy także pałace Mielżyńskich i Działyńskich. W okresie letnim ciężko jest natomiast nie zauważyć otaczających Rynek i tętniących życiem kawiarni i stolików wystawionych na zewnątrz, by każdy w zgodzie z naturą mógł delektować się smakiem zamówionych dań czy zabijających pragnienie napoi.



Ze względu na historię tego miejsca, niejedna z wielu znajdujących się tu kamienic oraz budowli została przebudowana, odrestaurowana czy zmodernizowana. Nie uchroniono wielu z nich przed pożarem, część została zniszczona podczas walk o Poznań czy innych bitew historycznych. Najgorsze w skutkach działania miały miejsce podczas II wojny światowej, gdzie ok. 60% zabudowań zostało zniszczonych, a spora część nie potrafiła przeciwstawić się ogromnej sile ognia. Lecz sama idea poznańskiego Rynku przetrwała, wygląd i schemat są niezmienne od jego utworzenia.

W obecnych czasach jest to jedno z najchętniej odwiedzanych przez turystów miejsc w Poznaniu. Sklepy, kawiarnie czy puby zachęcają do ich odwiedzenia. W nocy oczywiście uroki Rynku nabierają kolorów, oferuje on szeroką gamę interesujących rozrywek dla ludzi w każdym przedziale wiekowym, ale także kameralne i sprzyjające rozmowie zakątki.



Kamienice Starego Rynku:
numery budynków na Rynku (37-100) rozpoczynają się na wschodniej pierzei i biegnie zgodnie z ruchem wskazówek zegara
znakomita większość kamienic została zrekonstruowana po II wojnie światowej
kilka domów, których nie było tu już przed wojną, zrekonstruowano na podstawie XIX-wiecznych szkiców (m.in. pod nr. 97-100)
do nielicznych zachowanych kamienic należą: Apteka pod Białym Orłem (41) o barokowej fasadzie, Apteka pod Lwem (75) z fasadą zaprojektowaną na początku XX w., Kamienica Jana Baptysty Quadro (84), gdzie mieści się Muzeum Henryka Sienkiewicza, i sąsiednia kamienica (83) z gotyckimi murami, renesansowym stropem na parterze i XVIII-wieczną fasadą
w znacznej części domów ocalały gotyckie i renesansowe piwnice
budynku nr 42 ma zachowane gotyckie mury zewnętrzne, a także XVI-wieczny strop kasetonowy
w sąsiednim budynku (43) przetrwał układ pomieszczeń wraz z cennymi malowidłami z XVII w.
w kamienicy nr 45 zachowała się gotycka ściana z wykuszem wychodzącym na ulicę Woźną
kamienice (45-47) są siedzibą Muzeum Instrumentów Muzycznych
najbardziej reprezentacyjnym budynkiem pierzei Starego Rynku jest Pałac Działyńskich (nr 78)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz