Park Fryderyka Chopina

darmowa promocja stron

Park Fryderyka Chopina:

kiedyś znajdował się tutaj ogród przyklasztorny Kolegium Jezuickiego

następnie należał do urzędów rezydujących w budynkach pokolegialnych

przedłużona w 1938 r. ulica Podgórna przecięła teren ogrodów

park dla mieszkańców Poznania udostępniono w 1961 r.

w parku stoi kamienne popiersie Fryderyka Chopina, autorstwa Marcina Rożka

warto zobaczyć piękny platan klonolistny oraz kilka pomnikowych okazów drzew

wszystko o motoryzacji regeneracja reflektorów, toyota avensis zabytki poznania części smart lampy samochodowe

DARK RESTAURANT

wszystko o motoryzacji regeneracja reflektorów, toyota avensis zabytki poznania części smart lampy samochodowe

Zapraszamy do pierwszej w Polsce DARK RESTAURANT, miejsca, w którym wszystko odbywa się w całkowitej ciemności.

Witamy ludzi otwartych na nowe doznania, ciekawych świata i odważnych.
Zapewniamy, że czas spędzony w DARK RESTAURANT okaże się niezwykły...



Kelner, zaopatrzony w noktowizor, doprowadza Was do stolika ustalając wcześniej:
czego nie lubicie lub czego nie chcecie jeść!
co zrobić by wyjść z ciemności do toalety?

Informując:
o nieużywaniu telefonów komórkowych, zegarków fluorescencyjnych, oraz innych przedmiotów mogących być nawet znikomym źródłem światła
o optymalnym czasie przebywania w DARK RESTAURANT (1,5 - 2 godzin)
kelner jest tutaj jedynym opiekunem i przewodnikiem dla Was, a kiedy chcecie go przywołać, używacie dzwonka
na pożegnanie istnieje możliwość spotkania z Szefem Kuchni

DARMOWA PROMOCJA STRON

DARK RESTAURANT

Restaurant. Coffe House. Entertainment

ul. Garbary 48, 61-869 Poznań

tel.: 0-61 852 20 57

fax: 0-61 852 91 70

e-mail: garbary48@wp.pl

Łazienki rzeczne

Pierwsze drewniane budynki szatni i basen kąpielowy powstały już nad Wartą w 1895 roku. Ze względu na fakt, iż były one zlokalizowane poniżej ujścia miejskiej kanalizacji, w 1924 podjęto decyzję o przeniesieniu kąpieliska.

W 1925 roku nastąpiło otwarcie nowego kąpieliska. Projektantem był Jerzy Tuszowski i Kazimierz Ruciński.

Na wzmocnionej żelbetonową ścianą oporową grobli, wzniesiony został murowany centralny budynek na planie kwadratu, po bokach którego znajdowały się drewniane pawilony kabin.

Główna część budynku nakryta została wysokim dachem naczółkowym, z czterema półszczytami z każdej strony. Budynek został wsparty na prostych kolumnach toskańskich, które to znajdują się zarówno od strony ulicy jak i rzeki.

Obramowania okienne zawierają ornamenty. Północne skrzydło mieściło kabiny męskie, w skrzydle południowym znajdowały się kabiny damskie.

We wnętrzu budynku znajdowały się kasy, stacja pogotowia ratunkowego, restauracja, biuro, trzypokojowe mieszkanie dozorcy oraz 128 kabin i 200 miejsc. Do dziś w niezmienionym stanie zachowało się skrzydło południowe.

wszystko o motoryzacji regeneracja reflektorów, toyota avensis zabytki poznania części smart lampy samochodowe

Dawne kolegium jezuickie

Dawne kolegium jezuickie

Adres:

pl. Kolegiacki , Poznań

Opis:

Jezuici przybyli do Poznania w XVI wieku i wybudowali tutaj swój klasztor, kościół oraz szkołę (kolegium), której pierwszym rektorem był ksiądz Jakub Wujek - autor najstarszego polskiego przekładu Biblii. Otwarta w 1573 r. szkoła reprezentowała wysoki poziom nauczania, jednak sprzeciw Akademii Krakowskiej spowodował, że nie została uniwersytetem. Jezuici posiadali bogatą bibliotekę, od 1677 r. mieli własną drukarnię, prowadzili też teatr szkolny. Likwidacja zakonu jezuitów w 1773 r. nie przerwała działalności szkoły; od 1780 r. istniała ona jako Akademia Wielkopolska, potem (do 1793 r.) - jako Poznańska Szkoła Wydziałowa. Od kasaty zakonu jezuitów budynek pełnił różne funkcje administracyjne (obecnie jest siedzibą Urzędu Miasta). Jesienią 1805 r. mieszkał tu car Rosji Aleksander I, a rok później, przez prawie trzy tygodnie cesarz Napoleon Bonaparte. W latach 1815-1830 rezydował tutaj namiestnik Wielkiego Księstwa Poznańskiego książę Antoni Radziwiłł (w jego salonie, w 1828 r. koncertował prawdopodobnie Fryderyk Chopin). W Sali Białej, ozdobionej popiersiem Fryderyka Chopina (dzieło Marcina Rożka), odbywają się koncerty.

Pierwszą siedzibą kolegium był dawny budynek szpitalny przekazany Towarzystwu Jezusowemu. Rozwój kolegium zmusił jezuitów do dalszej rozbudowy. Budowę jezuici powierzyli włoskiemu architektowi Janowi Catenazziemu i w 1701 r. przystąpiono do budowy obecnego gmachu. Przerwane wybuchem wojny północnej prace wznowiono w 1719 r. przy współudziale jezuickiego budowniczego Jana Zelnera, a później wg projektu Franciszka Koźmińskiego. Główne skrzydło budynku znajduje się po stronie południowej, skrzydła boczne obejmują dziedziniec w kształcie trapezu, który od strony północnej zamknięto w latach 1748-52 piętrowym budynkiem z bramą, nad którą wzniesiono wieżę. W XIX w. dobudowano od strony dziedzińca dwie niskie wieże mieszczące klatki schodowe oraz ryzalit z reprezentacyjnymi schodami prowadzącymi na pierwsze piętro. Na początku XX w. powstał budynek położony wzdłuż ul. Za Bramką. Potężny, czterokondygnacyjny gmach przykryty jest dachem dwuspadowym. Jego elewacje - bez względu na czas powstania - zdobi jednolita stylowo, barokowa i neobarokowa dekoracja. W latach 1995-98 przeprowadzono renowację budowli, modernizując także jej wnętrze.

Po przeciwnej stronie ul. Gołębiej znajduje się barokowy budynek dawnej szkoły jezuickiej, wzniesiony w poł. XVIII w. Obecnie jest siedzibą Państwowej Szkoły Baletowej. Arkadowy dziedziniec wykorzystywany jest w lecie jako miejsce koncertów i przedstawień teatralnych. Pamiątkowe tablice przypominały, że na scenie szkoły działał pierwszy w dziejach miasta teatr zawodowy Wojciecha Bogusławskiego (1783 r.), a wcześniej mieściła się tutaj najstarsza poznańska szkoła św. Marii Magdaleny (po ostatnim remoncie tablice nie wróciły na swoje miejsce).
Dojazd:

Dojazd tramwajem nr 5, 13, 16 do Rynku Bernardyńskiego

Bazar

Budynek Bazaru powstał w latach 1838-42 z inicjatywy Karola Marcinkowskiego, który przyczynił się do powstania spółki pod nazwą Bazar Poznański. Późnoklasycystyczna budowla zwrócona była frontem do powstałej w tym samym czasie ul. Nowej (obecnej ul. I. Paderewskiego). Pracami budowlanymi (według projektu Ernesta Steudenera) kierował poznański budowniczy Antoni Krzyżanowski. W 1899 r. dobudowano skrzydło zachodnie Bazaru zwrócone reprezentacyjną, neobarokową fasadą w stronę Al. Marcinkowskiego. Projektantem nowej części gmachu był Roger Sławski. Zniszczony w 1945 r. budynek odbudowano w uproszczonej formie w 1949 r. i do 1988 r. mieścił się tu hotel Orbis - Bazar. W 1990 r. zwrócono gmach dawnym właścicielom i obecnie nadal trwa generalny remont gmachu przywracający mu pierwotny wygląd; w odremontowanych już pomieszczeniach znajdują się sklepy.

Zgodnie z zamierzeniami inicjatorów budowy Bazar był nie tylko centrum polskiego życia gospodarczego i kulturalnego Poznania pod zaborem pruskim, ale także miejscem spotkań towarzyskich i zabaw. Mieścił się tu hotel, kawiarnie, sale zebrań, wielka Sala Biała, a także sklepy polskich kupców - wśród nich skład żelaza i narzędzi rolniczych Hipolita Cegielskiego. W hotelu, w którym zatrzymywali się przybywający do Poznania wielkopolscy ziemianie gościło też wielu wybitnych przedstawicieli świata polityki, nauki i kultury. W salach Bazaru organizowano uroczystości patriotyczne, odczyty i koncerty, bale. Tutaj występowali między innymi: Ferenc Liszt, Ignacy Feliks Dobrzyński, Henryk Wieniawski, Apolinary Kątski, a w latach trzydziestych, z nieistniejącego już dziś balkonu, dla zgromadzonych przed hotelem tłumów śpiewał Jan Kiepura.

Gmach był też miejscem ważnych wydarzeń historycznych. W czasie Wiosny Ludów (1848) rezydował w nim Komitet Narodowy. Natomiast 27 grudnia 1918 r. ostrzelanie hotelu, w którym zatrzymał się Ignacy Paderewski, stało się pretekstem do wybuchu walk powstania wielkopolskiego 1918-19 r. Na zewnętrznej ścianie gmachu, na narożniku Al. Marcinkowskiego i ul. Paderewskiego, wmurowano w 1928 r. tablicę ku czci I. J. Paderewskiego. Zaprojektował ją Stanisław Jagmin. Zniszczoną tablicę odtworzono w 1978 r. Od strony ul. Paderewskiego znajduje się tablica upamiętniająca założenie w 1846 r. sklepu H. Cegielskiego. Znany poznański bibliofil i kolekcjoner Ignacy Moś ufundował na budynku dwie tablice: przypominającą, że w 1880 r. w Bazarze swą nowelę Za chlebem czytał Henryk Sienkiewicz oraz drugą - upamiętniającą pobyt w Poznaniu Juliusza Słowackiego w czasie Wiosny Ludów w 1848 r. Obie tablice zniknęły w czasie remontu fasady budynku.

Dojazd:

Tramwajem nr 5, 9, 13, 16 do Aleji Marcinkowskiego

TOR POZNAŃ - mistrzostwa polski

w miniony weekend na naszym torze odbyły się
mistrzostwa polski w driftingu

atmosfera była gorąca
wielkie emocje i wspaniałe widowisko

Waga miejska

odbierz 50 zł za otwarcie darmowego rachunku

Waga miejska w Poznaniu – jest to jednopiętrowy budynek o bardzo wysokim, dwuspadowym dachu i prostych szczytach dzielonych lizenami.

Pierwszy budynek powstał w latach 1532–1534, a rozbudowany został w stylu renesansowym przez Jana Baptystę di Quadro w 1563. W 1890 roku został rozebrany, ponieważ długo nieremontowany budynek groził zawaleniem. W jego miejscu wzniesiono neorenesansowy Nowy Ratusz, który pełnił funkcję siedziby władz miasta. Został on silnie uszkodzony podczas II wojny światowej (1945). W latach 1950–1960 odbudowano w tym miejscu budynek wagi według projektu Zbigniewa Zielińskiego opracowanego na podstawie zachowanych litografii. Ostatni remont zakończył się w 2002 roku. Pierwotnie waga była siedzibą ważnika i podległych mu potażych, którzy za drobną opłatą dokonywali pomiaru masy towaru. W latach powojennych mieścił się tu Urząd Stanu Cywilnego w Poznaniu.

odbierz 50 zł za otwarcie darmowego rachunku

W roku 2006 w Wadze stworzona została sala koncertowa Muzyczna Wagaw której odbywają się kameralne koncery muzyki poważnej. W maju 2006 r. w budynku wagi otwarta została restauracja "Nalewka".

Z renesansowego wyposażenia Wagi zachował się kominek, przeniesiony w końcu XIX w. do ratusza, gdzie do dzisiaj jest ozdobą Sali Królewskiej.

wszystko o lampach regeneracja reflektorów lampy samochodowe części smart naprawa lamp samochodowych